Sklep Technika

Co potrzebne jest do sprężarki powietrza.

Szczegóły

Utworzono: piątek, 03, luty 2017 15:39

Witam
Skrótowy poradnik dla tych, co po raz pierwszy nabyli swoją własną sprężarkę. Jak zaadaptować dodatki i wyposażenie? Jest to wielce kluczowe, żeby długo cieszyć się nowiutkim sprzętem i stosownie go użyć.

Wydawać by się mogło, że jak zakupimy sprężarkę, małą, dużą nie ma znaczenia i postawimy se ją w garażu to będzie nam posługiwała przez wiele okresów i lat. Nie ma nic bardziej mylnego,( no chyba że nie będziemy jej używać). Sprężarka tłokowa zależnie od typu (sprężarka niskoobrotowa i wysokoobrotowa) potrzebuje różnorodnych zabiegów i tzw. dodatków, żeby właściciel mógł się cieszyć nią przez cały rok. Pierwsza sprawa to olej do sprężarek, niewielu doradców sklepowych poucza swych klientów o konieczności wymiany oleju w sezonie zimowym. Pod warunkiem, że planujemy z niej korzystać w zimie i że sprężarka stoi w pomieszczeniu z niską temperaturą, ( bo jak w nagrzewanym to problemu nie ma). W zimie letni olej staje się zbyt gęsty i nie jest w stanie umożliwić dostatecznego smarowania, jak również w początkowej fazie pracy strasznie spowalnia pracę. Olej się po prostu lepi do tłoka i nie ma on mocy poruszać się w cylindrze, rezultat może być taki, że sprężarka ( przy dużych mrozach) będzie wybijać korki, lub po prostu szybciej zużyją się pierścienie. Więc w sezonie zimowym poleca się podmienić olej na rzadszy, może być syntetyczny lub półsyntetyczny. Lub przed pracą nagrzać pomieszczenie przez jakiś czas, bodaj do 10 stopni na plusie.

Kolejna rzecz przy sprężarkach to, jakość powietrza. Ogólnie wiadomo, aczkolwiek nie każdy o tym myśli. I mam na myśli powietrze wchodzące do sprężarki i wyjściowe.
To pierwsze to nie ma problemu, dowolna sprężarka ma w komplecie filtr wlotowy. O ile robimy w tym samym pomieszczeniu co stoi kompresor i np. malujemy to po pewnym czasie filterek a w zasadzie ta gąbka się zapcha. Prostym patentem jest założenie na filtr cieńkiej włókniny filtracyjnej i oplecenie gumką. Będziemy wtedy widzieć kiedy zmienić włókninę bo jest ona biala.
Powietrze wyjściowe.
Sprężarki nie wytwarzają ekstra czystego powietrza. W powietrzu znajdują się krople wody i oleju, te nowe sprężarki pobierają mniej oleju, ale z czasem i one rozpoczynają coraz więcej pluć olejem. Potrzebne jest, więc użycie filtra lub bloku przygotowania powietrza. Filtr ma za zadanie wyłuskać cząsteczki zabrudzeń, wody i oleju ( tzw. kondensatu). Nadzwyczaj częstym błędem popełnianym przez klientów sprężarek jest umieszczanie takiego filtra od razu przy wylocie z sprężarki. Filtry powinno się umieszczać nieco dalej, żeby kondensat mógł sie wstępnie wytrącić. A i obowiązująca sprawa to przepustowość filtra i perfekcyjne możliwe ciśnienie, pamiętajmy o tym. Jak bierzemy filtr o przepustowości równej co efektywność sprężarki to z czasem się zapcha i będzie dlawił, ja polecam co najmniej 2-3 krotny zapas. Ważką sprawą są węże techniczne, a w gruncie rzeczy ich przekrój, który określa przepustowość. Mówiąc prościej, jeżeli potrzebujemy powietrze do nadmuchania koła, albo do przedmuchania, to wystarczy przekrój 6mm. Jeżeli w grę wkracza klucz 1/2 cala, pistolet do malowania, to można pomyśleć o przekroju 10mm. Najwięcej powietrza potrzeba do pistoletów do piaskowania i dużych kluczy pneumatycznych 1 cal, w takim wypadku przewód musi mieć 16 mm.

Następna kwestia to naolejacze, konieczne do przygotowania powietrza do narzędzi pneumatycznych typu klucze udarowe, szlifierki i wiertarki, inaczej wszystkie obrotowe. I tu analogiczna zasada, zwracać uwagę na przepustowość i ciśnienie dopuszczalne. Olej do narzędzi pneumatycznych winien być bezkwasowy niezanieczyszczony bez zanieczyszczeń. To juz prawie wszystko, dodać można jeszcze to żeby, co jakiś czas spuszczać kondensat z zbiornika. Zazwyczaj każda firmowa sprężarka ma taki kurek od spodu, który wystarczy odkręcić jak jest zawalony zbiornik i spuścić trochę kondensatu. Jeżeli podczas odkręcania zaworka będzie syczeć powietrze, a nie będzie wylatywał kondensat nic nie szkodzi to poprawnie.

Bezpieczne przechowywanie pieniędzy i kosztowności

Szczegóły

Utworzono: poniedziałek, 13, marzec 2017 11:13

Witam
Charakterystyka oznaczeń kategorii zabezpieczenia kas i sejfów.
W poniższym artykule postaram się objaśnić co one symbolizują. Albo czego nie oznaczają, chodź dla ewentualnych właścicieli były by one bardzo istotne.

Sejfy to inaczej stalowe skrzynie, szafy służące do przetrzymywania depozytu i zabezpieczające przed ogniem i włamaniem.
Przeglądając ofertę kaset, sejfów i skrytek, spotkamy się z znakami wskazującymi klasę zabezpieczenia. Certyfikację urządzeń w Polsce przeprowadza Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie.
I tak zgodnie z normą PN EN 14450 obowiązuje dwustopniowa klasyfikacja bezpieczeństwa. W zależności od wytrzymałości na włamanie przypisuje się im klasę S1 lub S2. Skrytki gabinetowe klas S1 i S2 są odpowiednie do przechowywania min. biżuterii, broni krótkiej i amunicji, waluty, czy ważnych dokumentów. W tych klasach występują z reguły lekkie sejfy meblowe i gabinetowe, czy też szafy na dokumenty niejawne oraz kasetki na pieniądze przenośne . Klasy S1 i S2 otwierają wielostopniową drabinkę poziomów bezpieczeństwa urządzeń zabezpieczenia mienia.

Wyższe klasy zabezpieczeń reguluje następna norma PN EN 1143-1, która opisuje sejfy i inne urządzenia według 14-stopniowej skali, pod względem wytrzymałości na włamanie. Poziom bezpieczeństwa, jaki prezentuje dane urządzenie, warunkują wyniki specjalnych testów. Przeprowadza się je przy użyciu całej gamy narzędzi, efekt zaś otrzymuje się biorąc pod uwagę dwa parametry - czas trwania włamania oraz rodzaj i liczbę użytych narzędzi.

Podział na klasy bezpieczeństwa sejfów i kaset określają polskie i europejskie normy. To one definiują warunki, zasady i wymagania, jakim powinny odpowiadać urządzenia. Często są kuriozalne i czytając je może nas ogarnąć fala śmiechu. Oto jeden przykład:

a) Jednym z kryteriów określającym normy dla bezpiecznych pojemników ( spełniających wymagania co najmniej klasy S1 według normy PN-EN 14450 ) jest odporność urządzenia na ataki narzędziami w punktach SU / TP. Brzmi profesjonalnie? Oto przykłady narzędzi do włamania i ich punktacja:

Nie ma tam wiadomości o grubościach ścianek ani sposobie kotwienia.

b) Szafa na dokumenty niejawne lub ściśle tajne klasy 3, musi mieć między innymi: zamek odporny na manipulację przez eksperta, korzystającego z specjalistycznych narzędzi, przez okres 20 roboczogodzin. Tak tylko pytanie co to za ekspert? , który potrzebuje ponad 20 roboczogodzin żeby otworzyć zamek, i o jakie narzędzia chodzi? młotek i przecinak? Czy chodzi o ekspertów z Lock Technologies albo TOOOL? Bo ci to w kilka minut 98% zamków otwierają.

Dziwne, ale wracając|wracam} do tematu.

Adekwatną klasę zabezpieczenia można wybrać opierając się na nic niemówiących nam symbolach, lub na wartość depozytu. Tak, jest jeszcze jeden parametr określający, że jeżeli posiadasz daną wartość - kwotę to powinieneś zabezpieczyć ją kasą o określonej klasie:

Klasa odporności na włamanie S1 do 45 tyś,
Klasa odporności na włamanie S2 do 90 tyś,
Klasa odporności na włamanie 0 do 228 tyś,
Klasa odporności na włamanie 1 do 456 tyś,
Klasa odporności na włamanie 2 do 684 tyś,
Klasa odporności na włamanie 3 do 1368 tyś,
Klasa odporności na włamanie 4 do 2280 tyś,

Obliczenia kwot są dokonywane za pomocą wzoru jednostek obliczeniowych uwzględniających średnie dochody brutto. Tak na marginesie inne będą klasy w Polsce a inne w Norwegii. Czyli ta sama skrytka będzie miała inną klasę w zależności kraju - dziwne? Być może ale zawsze jest to jakiś parametr i na pewno nam pomoże dokonać wyboru kasy.

Są również poważne testy, przede wszystkim w wyższych klasach jak np. upadek z 9 lub 15 metrów, albo podgrzewanie sejfu przez kilkadziesiąt minut w temp. ponad 1000 stopni itd.

Trochę innym przykładem będzie szafa lub sejf do składowania broni. Tu mamy problem narzucenia z góry przez ustawę przymusu przechowywania broni w szafach. I tak instrument do składowania broni powinien posiadać minimum klasę S1. Czy słuszne czy nie, ja nie dyskutuję trzeba mieć to się kupuje im tańsze tym leprze.

Na koniec: kupując "urządzenie do przechowywania" wiemy jedynie, że w wyższej klasie będzie ono miało w wyższym stopniu skomplikowaną konstrukcję, większą liczbę zastosowanych zabezpieczeń, będzie droższe (bo badania i materiały kosztują) no i w efekcie bardziej bezpieczne przechowywanie. Tak jak pisałem wcześniej najniższe klasy S1 i S2 to sejfy i kasy gabinetowe do przechowywania min. biżuterii, broni krótkiej i amunicji, pieniędzy, czy ważnych dokumentów..
W klasie zbezpieczenia I-VIII przed włamaniem produkowane są sejfy i kasy pancerne. W wskazanej normą klasyfikacji sejfy istnieją w I i II klasie odporności na włamanie, z kolei kasy pancerne - od II wzwyż.

To tyle.
Wiem, że zamiast odpowiedzieć na pytanie i rozwiać wątpliwości zagmatwałem temat. Ale takie są normy i nic ie poradzimy.
Pozostaje nam tylko kierować się zasadą im wyższa klasa tym lepszy sejf. Jeżeli nas stać to wybieramy wyższą klasę, pozdrawiam.

Kolejna polska firma do prezentacji

Szczegóły

Utworzono: środa, 14, grudzień 2016 09:42

Polskie maszynki do płytek Walmer

Rzeczowa spółka z Polski. Ręczne przecinarki do płytek Walmer to podstawa dla glazurnika, szczególnie teraz, krajowi konsumenci są nader wymagający, czasami do przesady. A może powinienem napisać w przeważającej ilości do przesady, patrzą na płytki pod kątem grafiki komputerowej. Kiedy coś nie gra o milimetr to od razu wielkie halo i nie chcą wynagradzać, tak jakby zależało od tego ich żywot i zdrowie. To nienormalne, ale cóż z klientami się nie debatuje, bo delikwent nasz pan.

Jak na przykład glazurnik ma do położenia trochę drogiej terakoty, to znacząca sprawa, aby było wszystko równo pocięte. Chińskie tanie maszynki do płytek w większości tną po łuku, i jest nadal dylemat z odległością kółka przy przecinaniu od płytki. Bez wątpienia kiedy się rurki ugną to siła docisku jest mniejsza i nóż się ślizga i nie tnie. Pomino tego, następująca sprawa to Chinole jak opychają kółko o wymiarze 16 mm to takie kółko przenigdy nie ma pełnego wymiaru. Może mieć 15mm z hakiem, i już brakuje 1 mm. Walmer sprzedaje kółka 16mm i one mają 16 mm współgrają do maszynek MGŁ, MGŁN i MG.

Poza tym w maszynkach MGŁR gdzie wolno umieszczać noże 8 mm, 10mm i 12mm, mamy możliwość regulacji poilożenia noża, tak jak przystało na fachowe maszynki do płytek. Tu nie odstają od takich marek jak Rubi czy Kaufmann Topline ( topline 630, topline 720, topline 920, topline 1250)

Następująca kwestia to prowadnice i uchylne gumowane podstawy, całokształt jak przystoi, a i jeszcze te wzmocnienia pod linią przecinania, tak jak w profesjonalnych to sztywny teownik, a nie fuszerka wytłoczenie z blachy.

Prowadnice w droższych modelach, (ale nie drogich) są na łożyskach, podstawy z grubej blachy stalowej, nawiasem mówiąc czuć to przy masie maszynek, są ciężkie jak cholera. Takie krajowe gniotsa nie łamiotsa.
Większa część rodaków utyskuje na kryzys, ale jak ten kryzys ( sztuczny, ale to temat na wiele godzin ) pokonać w kraju jak nie wspieramy swojskich spółek? Ociupinę patryjotyzmu rodacy. Hasło dobre…bo…z.ukochanej-polski działa jak coś jest w rzeczy samej dobre, a maszynki do płytek Walmer są takie.

Osprzęt do szlifierek prostych

Szczegóły

Utworzono: poniedziałek, 13, marzec 2017 12:09

Dzień dobry
    W dzisiejszym poście opiszę pilniki obrotowe z węglików spiekanych
Pilniki obrotowe wykonane są z wysokiej jakości węglików spiekanych, pozwala to na wykorzystanie ich do obróbki wielu materiałów o różnorodnych stopniach twardości. Pilniki współpracują z szlifierkami prostymi pneumatycznymi i elektrycznymi. Gwarancją długotrwałej eksploatacji jest zagwarantowanie właściwych prędkości obrotowych, stąd pilniki nie nadają się do pracy z wiertarkami. Pilniki węglikowe występują w różnych kształtach i wymiarach, dostępne są frezy walcowe czołowe, stożki 90 st, kuliste, płomieniowe, ostrołukowe spiczast. Przeważnie część chwytowa to sześcio milimetrowy trzpień.
Pilniki węglikowe używa się do usuwania gradów, powiększania otworów i rowków, wygładzania spawów i spoin, obróbki nieregularnych otworów, fazowania krawędzi.

    Zęby pilnika mogą być wykonane w różny sposób. Rodzaje uzębienia zależą od obrabianego materiału.
Najczęściej używane uzębienia to: nacięcie pojedyncze i nacięcie podwójne.
Pilniki obrotowe z nacięciem pojedynczym stosuje się do ogólnego użytku dla obróbki miękkich materiałów, żeliwa, aluminium i stopów miedzi.
Pilniki obrotowe z nacięciem podwójnym tzw. łamaczem wióra pozwalają na szybkie usuwanie naddatku w utwardzonychtwardych materiałach, zaprojektowane do tworzenia małego wióra i doskonałego wykończenia powierzchni, małe wióra pomagają wyeliminować obciążenie ostrzy.

Dla wszystkich pilników obrotowych inaczej niż w przypadku pilników ręcznych nie podaje się podziałki jako liczby całych zębów na jednostce długości pilnika, mierzonej w kierunku jego długości. Podaje się prędkość roboczą dla danego materiału.

Eksploatacja i warunki pracy:

    Mocowanie pilnika w uchwycie musi być stabilne i stanowić 2/3 długości części chwytowej. Przed umocowaniem sprawdzić czy w uchwycie zaciskowym nie znajdują się drobinki metalu, w razie potrzeby przedmuchać. Podczas pracy kontrolować czy frez pod wpływem obrotów nie wysuwa się z tulejki. Frezować tylko przeciwbieżnie, frezy z węglikami wlutowanymi do trzpienia są wrażliwe na drgania. Jeżeli dostanie drgań to polecą zęby albo nawet może oderwać się cała główka.
Obszar styku ostrza z materiałem obrabianym w czasie obróbki powinna wynosić max 1/3 obwodu narzędzia.
Dla materiałów trudnoobrabialnych należy zmniejszyć parametry skrawania, aby zapobiec wcześniejszemu zużyciu narzędzia.
Podczas obróbki należy przestrzegać przepisów BHP, szczególnie pamiętać o okularach ochronnych i zabezpieczeniu szyi przed opiłkami. Prostym sposobem eliminacji opiłków może być stosowanie elektromagnesu.
Pozdrawiam